Spandau Ballet - Journeys to Glory (Special edition 2010)
1981/2010 Chrysalis Records/EMI Records
CD 1
01. To cut a long story short 03:20
02. Reformation 04:55
03. Mandolin 04:08
04. Musclebound 05:09
05. Age of blows 04:09
06. The Freeze 04:36
07. Confused 04:39
08. Toys 05:50
bonus - The 7' singles
09. The Freeze (7'' version) 03:35
10. Musclebound (7'' version) 04:01
11. Glow (7'' version) 03:51
CD 2 - bonus
01. To cut a long story short (12'' version) 06:32
02. The freeze (special mix) 06:34
03. Glow (12'' version) 08:09
04. The Freeze (version) 04:28
05. The Freeze (bbc session 1981) 04:40
06. Mandolin (bbc session 1981) 04:07
07. Musclebound (bbc session 1981) 04:52
08. Glow (bbc session 1981) 04:14
Spandau Ballet to takie trochę alter ego Duran Duran. Zaczynali mniej więcej w tym samym czasie co Duran Duran, jako grupa związana ze stylistyką i całym środowiskiem new romantic. Byli grupą, która koncertowała w słynnym klubie "Blitz". Kolejne płyty skręcały coraz bardziej w stronę pop rocka. Ostatni akt wydawniczy Spandau Ballet to rok 1989. Duran Duran natomiast działa aż do dzisiaj. Łączy ich jednak, moim zdaniem, bardzo podobne brzmienie. Duran Duran mieli tylko większy talent do pisania przebojów niż Spandau Ballet. Może właśnie dlatego żywot Spandau Ballet był krótszy. Jednak po dwudziestu latach muzycznego niebytu, muzycy postanowili odświeżyć pamięć o sobie i zespole. W 2009 roku Spandau Ballet reaktywował się i przygotował nową płytę pt. "Once More", która jednak w zdecydowanej większości zawierała nowe aranżacje starych przebojów. Na fali tej reaktywacji EMI postanowiło wznowić dorobek SB w rozszerzonych Special Edition. I oto mamy w pierwszej kolejności debiutancki "Journeys to Glory".
"Journeys to Glory", którą zespół zadebiutował w 1981 roku, niewątpliwie zalicza się do gatunku new romantic. Ś.p. Tomasz Beksiński w swoim prywatnym zestawieniu najlepszych płyt new romantic, umieścił ją nawet na 9 miejscu... Mnie jakoś Spandau Ballet nigdy szczególnie nie przekonywało. Płaskie brzmienie debiutu powodowało, że walory tej muzyki dodatkowo mi umykały. Liczyłem, że przynajmniej to w tej edycji ulegnie poprawie. Jest trochę lepiej, niestety, nadal nie idealnie. Płyta wciąż brzmi tylko nieco lepiej niż przysłowiowy CDR wypalany z plików mp3 o bitracie 128. Nie wiem dlaczego brzmienie "Journeys to Glory" nie może być soczyste i pełne. W końcu syntezatorowy pop właśnie wtedy najlepiej wypada. Jakoś nie chce mi się wierzyć, że zamysłem muzyków było to, żeby perkusja brzmiała jakby jej dźwięk był nagrywany przez ścianę, w dodatku wytłumioną.
Trzeba jednak przyznać, że edycja EMI jest i tak smakowitym kąskiem. "Journeys to Glory" to jedyna pozycja w dyskografii Spandau Ballet, która ma jednoznacznie charakter synthpopowy. Mamy tutaj przebojowe single "To Cut a Long Story Short" (nr 5 na liście brytyjskiej), "The Freeze" a także takie numery jak "Reformation", który mógłby się znaleźć na jednej z noworomantycznych płyt Ultravox. Oryginalnie płyta składała się z ośmiu numerów, które stanowią integralną, syntetyczną całość. To rzeczywiście najlepsza płyta Spandau Ballet. Choć brzmienie mocno zestarzało się i może dzisiaj być atrakcyjne chyba tylko dla maniaków lat 80..
Specjalna edycja EMI anno domini 2010 to podwójne CD wydane w eleganckim digipacku. Na pierwszej płycie jest wspomnianych osiem numerów z oryginalnego winyla. Do tego są trzy utwory z drugich stron singli. Druga płyta to rozszerzone wersje nagrań pochodzące z maksisingli, w tym "The Freeze (version)", znany dotychczas tylko z winyla oraz cztery nagrania z sesji w studio BBC, które ujrzały światło dzienne po raz pierwszy. Mnie o wiele sympatyczniej słucha się właśnie tej bonusowej płyty z omawianego wydawnictwa. Może dlatego, że te wersje utworów brzmią tak jakbym sobie tego życzył. Soczyście, dosadnie i pełnowymiarowo. Tym bardziej więc żałuję, że materiał z podstawowej płyty jest według mnie nieco "niedorobiony" przez człowieka odpowiedzialnego za remastering albumu. Możliwe, że to nie jego wina, a po prostu te utwory tak brzmią i niewiele się z nimi da zrobić. Tym bardziej szkoda.
W sumie jednak należy powiedzieć, że ta reedycja to bardzo cenna inicjatywa. Na rynku wtórnym brakuje płyt Spandau Ballet w ogóle, a w sklepach poza składankami są już od dawna niedostępne. "Journeys to Glory" otrzymujemy starannie wydane wizualnie, z dodatkowymi dyskiem zawierającym dotąd niepublikowane nagrania. Dla maniaków lat 80. to pozycja obowiązkowa. [7/10]
Andrzej Korasiewicz
25.03.2010 r.