Tekst ze strony blog.alternativepop.pl, która działała po zawieszeniu serwisu Alternativepop.pl w 2015 roku
Warto parę słów poświęcić gwiazdom a w niektórych przypadkach można je określić nawet mianem gwiazdek lat 80., które nie zrobiły aż tak wielkiej kariery jak np. Depeche Mode czy Duran Duran, choć mają na swoim koncie czasami duże przeboje.
Bronski Beat i Jimmy Somerville
Na pierwszy ogień wspomnę o Jimmy Somerville'u i Bronski Beat. Grupa zdobyła rozgłos dzięki utworowi "Smalltown Boy", będącym w warstwie tekstowej przyganą konserwatywnego wówczas jeszcze społeczeństwa brytyjskiego, które dyskryminuje gejów. Jimmy Somerville jako gej i lewak był i jest przez cały czas aktywny w promowaniu poglądów przychylnych społeczności LGTB. Jednak, nawet jeśli nie podziela się jego poglądów, to trudno odmówić uroku twórczości Somerville’a. "Smalltown Boy" to oczywiście największy przebój Bronski Beat pochodzący z płyty "The Age of Consent".
Zespół Bronski Beat powstał w Londynie w 1983 roku. Nazwa zespołu miała nawiązywać do powieści Güntera Grassa „Blaszany bębenek”. Popularnością cieszył się również drugi singel zespołu pt. "Why?". W grudniu 1984 r. ukazał się debiutancki album „The Age of Consent”, który zebrał przychylne recenzje i osiągnął sukces na listach sprzedaży. Tytuł płyty był wyrazem poparcia dla kampanii starającej się o obniżenie wieku prawnej dopuszczalności stosunków seksualnych w Wielkiej Brytanii. Grupa Bronski Beat mimo dużego sukcesu, jaki odniosła kilkoma singlami w 1984 i 1985 roku, niespodziewanie straciła w 1985 roku wokalistę Jimmy'ego Somerville'a, który odszedł, by założyć projekt The Communards. Nazwa nowego projektu Somerville'a nie jest przypadkowa i podkreśla lewackie poglądy wokalisty. Bronski Beat nie od razu jednak dał za wygraną po odejściu Somerville'a. Na listy przebojów trafił "Hit That Perfect Beat", w którym zaśpiewał John Foster, który dołączył do Bronski Beat w miejsce Somerville’a. Grupa w składzie z Fosterem nagrała drugi album "Truthdare Doubledare" wydany w 1986 roku, ale nie odniósł on takiego sukcesu jak debiut. Poza singlem "Hit That Perfect Beat", który był jeszcze sporym sukcesem, grupa pogrążyła się w komercyjnym marazmie, zmieniając jeszcze dwa razy wokalistów, by po wydaniu w 1995 roku trzeciej płyty "Rainbow Nation" rozwiązać się.
Jeśli chodzi o The Communards to największym przebojem okazał się numer "Don't Leave Me This Way", który osiągnął w 1986 roku 1. miejsce brytyjskiej listy sprzedażowej singli. Pochodzi z debiutanckiego albumu "The Communards" wydanego w 1986 roku. Rok później grupa wydała drugą płytę pt. "Red", która również odniosła sukces komercyjny a największym przebojem był utwór "Never Can Say Goodbye". The Communards działali jednak krótko, bo w 1988 roku zakończyli swój żywot a Jimmy Somerville skupił się na karierze solowej.
Grupa Landscape to dziwaczny zespół, który zaczynał w 1974 roku od grania jazz rocka, ale na przełomie lat 70. i 80. przestawił się na brzmienie nowofalowo-syntezatorowe. I właśnie dzięki temu odniósł w 1981 roku sukces singlem "Einstein A Go-GO". Numer dotarł do 5. miejsca listy brytyjskich singli. Ponieważ jednak utwór nie był początkiem sukcesów, ale ich końcem, grupa rozwiązała się w 1983 roku a muzycy grupy rozeszli się w różnych kierunkach. Jedni stali się producentami muzycznymi, inni sporadycznie występowali w projektach innych wykonawców. Jednym z takich przypadków był Peter Thoms, który wziął udział w 1984 roku w nagraniu płyty Thomasa Dolby'ego.
The Thompson Twins to brytyjski zespół, który powstał w 1977 roku. Początki były zdecydowanie bardziej nowofalowe. Z czasem grupa dołączyła do innych grup grających typowe dla lat 80. brzmienia syntezatorowe. Pierwszy sukces przyniósł zespołowi singiel "In The Name Of Love" wydany na płycie "Set" w 1982 r.. Większą popularność przyniosły jednak grupie single: "We Are Detective" i "Love on Your Side", pochodzące z płyty "Quick Step and Side Kick" z 1983 r.. Oba dotarły do top 10 brytyjskiej listy singli. Dobrze sprzedawał się również album. Prawdziwy sukces grupa odniosła jednak dzięki albumowi "Into the Gap" z 1984 roku, który osiągnął szczyt brytyjskiej listy sprzedażowej albumów, dobrze sprzedawał się też w Stanach Zjednoczonych. Popularność zdobyły też single: "Hold Me Now" (4. miejsce UK Chart, 3. miejsce na liście w USA), "Doctor! Doctor!" (3. Miejsce na UK Singles Chart), "You Take Me Up" (2 miejsce na UK Singles Chart)
Kolejny album "Here's to Future Days" z 1985 roku był już spadkiem popularności grupy, ale jeszcze udało się podtrzymać zainteresowanie The Thompson Twins. Trzy ostatnie wydawnictwa - "Close to the Bone" (1987), "Big Trash" (1989) i "Queer" (1991) to już schyłek popularności zespołu. Grupa ostatecznie rozwiązała się w 1993 roku.
Przejdźmy teraz płynnie do wykonawcy, producenta, który miał też pewien związek z The Thompson Twins. Thomas Dolby w 1982 roku wziął udział w nagraniu płyty The Thompson Twins "Set", dzięki czemu pomógł zespołowi, dosyć słabo radzącemu sobie jeszcze z obsługą instrumentów klawiszowych, w odniesieniu sukcesu. Thomas Dolby uczestniczył też w nagraniach wielu innych projektów w latach 80., był cenionym muzykiem sesyjnym i producentem. W końcu sam jednak zapragnął nagrać coś swojego. I udało mu się, dzięki dwóm singlom odnieść umiarkowany sukces komercyjny. Pierwszy z nich "She Blinded Me With Science" dotarł do 5. miejsca amerykańskiej listy Bilboardu w 1982 roku, a drugi "Hyperactive!" do 17. pozycji brytyjskiej listy singli w 1984 roku. Płyta "The Flat Earth", z której pochodzi ten drugi numer całkiem dobrze też sprzedawała się w Zjednoczonym Królestwa - dotarła do 14. miejsce listy sprzedażowej płyt. Z kolei pierwszy album "The Golden Age of Wireless" z 1982 roku lepiej sprzedawał się w USA (13. miejsce listy płyt). Później nagrał jeszcze kilka płyt, ale przede wszystkim funkcjonuje w branży muzycznej jako doświadczony i ceniony producent.
Ciekawą historię ma grupa Naked Eyes. Zespół wywodzi się z projektu Neon, który na początku lat 80. tworzyli panowie Pete Byrne, Rob Fisher a także Curt Smith i Roland Orzabal. Ci dwaj ostatni utworzyli w 1981 roku Tears For Fears a ci dwaj pierwsi czyli Pete Byrne i Rob Fisher w 1982 właśnie Naked Eyes. Grupa wydała zaledwie dwie płyty i rozwiązała się. Sukces odniosła singlem "Always Something There to Remind Me" z 1983 roku, pochodzącym z płyty "Burning Bridges".
Jeszcze do niedawna można było powiedzieć, że White Door to grupa jednego albumu. Zespół w Polsce wylansowany został przez Tomasza Beksińskiego w "Romantykach Muzyki Rockowej". Wydał w 1983 roku jedyną jak się wydawało płytę "Windows" i zniknął. Nie odniósł sukcesu komercyjnego, ale pokochali go fani new romantic. Jak się okazuje nie tylko w Polsce jest dobrze pamiętany. Zupełnie niespodziewanie i bez żadnych większych zapowiedzi po 37 latach od debiutu, ukazała się w 2020 roku druga płyta White Door pt. "The Great Awakening". Dostępna jest m.in. w aplikacji Spotify.
Brytyjski zespół ABC w Polsce jest mało znany. Jeśli ktoś kojarzy ABC to raczej z polskim zespołem big beatowym o tej samej nazwie, który istniał na przełomie lat 60. i 70. Większość ludzi nie wie zapewne jaki wykonawca jest autorem numeru "The Look of Love", który stał się jednym z charakterystycznych sygnałów audycji „Lista Przebojów Programu Trzeciego”. A numer wykonuje właśnie ABC. Grupa ABC miała za to wysoką pozycję komercyjną w Wielkiej Brytanii. Zespół powstał w Sheffield w 1980 roku, nagrał dziewięć albumów i istnieje do dzisiaj z kilkuletnią przerwą w latach 90. Choć jedynym stałym członkiem ABC pozostał Martin Fry.
Debiutancka płyta "The Lexicon of Love" z 1982 roku, z której pochodzą popularne single "The Look of Love" i "Poison Arrow" osiągnęła pierwsze miejsce brytyjskiej listy najlepiej sprzedających się albumów a oba single osiągnęły top 10 listy sprzedażowej singli. W Polsce natomiast grupa praktycznie nie zaistniała komercyjne. Utwór "The Look of Love" raz pojawił się w zestawieniu LP3 na 26. miejscu, nagranie "Poison Arrow" w ogóle nie zostało odnotowane.
Czy ktoś pamięta Paula Kinga z MTV? To były czasy, kiedy MTV było jeszcze telewizją muzyczną, która wyznaczała trendy jeśli chodzi o rozwój wideoklipów a dzięki emisji klipu w MTV można było nieźle się wypromować. No tak, ale wtedy nie było youtube i ogólnie internetu... Był natomiast Paul King, który stał się w tamtych czasach jednym z charakterystycznym prezenterów stacji. Zanim jednak został prezenterem sam nagrywał.
Paul King śpiewał w grupie… King, która wylansowała w Zjednoczonym Królestwie kilka popularnych singli. Jednym z nich był utwór "Love & Pride", który w 1985 roku dotarł do 2. miejsca listy sprzedażowej singli a następnym "Alone Without You", który osiągnął 8. miejsce brytyjskiej listy singli. Zespół King wydał dwie płyty - "Steps in Time" w 1984 roku i "Bitter Sweet" w 1985 roku. Mimo umiarkowanego powodzenia, grupa King w 1986 roku rozpadła się a Paul King w 1987 roku próbował swoich sił wydając solową płytę "Joy", ale ta nie odniosła sukcesu. No i w 1989 roku został prezenterem MTV i z tego go kojarzymy go chyba najbardziej.
The Fixx powstał w 1979 roku w Londynie i gra do dzisiaj. Choć formacja nigdy nie zdobyła większej popularności to jednak wylansowała zgrabny numer "The Sign of Fire" pochodzący z płyty "Reach the Beach" z 1983 roku. Co ciekawe numer zaistniał na polskiej LP3 docierając do top 20, natomiast nie został odnotowany na brytyjskiej liście singli. Sama płyta "Reach the Beach" była jednak największym sukcesem komercyjnym grupy docierając do 8. miejsca amerykańskiej listy Billboardu. Ogólnie jednak mimo długotrwałego istnienia, grupa nie odniosła większych sukcesów. Trzeba jednak przyznać, że The Fixx wykonuje całkiem przyjemne połączeniu popu i nowej fali.
Proponuję teraz przyjrzeć się kilku wykonawcom, których można określić mianem "one hit wonder".
Men Without Hats to kanadyjski projekt, który odniósł w 1982 roku międzynarodowy sukces singlem "The Safety Dance". Zespół istniał w latach 1977-1993 a następnie kilkakrotnie się reaktywował, ale poza Kanadą znany jest właściwie tylko ze wspomnianego nagrania "The Safety Dance".
The Romantics to rockowy projekt amerykański, który funkcjonuje w show-biznesie od 1977 roku. Ale tylko w 1983 roku dał się poznać szerzej, dzięki zgrabnemu singlowi "Talking in Your Sleep", który zrobił międzynarodową karierę. Umiarkowany sukces odniosła też płyta „In Heat”, z której pochodził utwór. Później o grupie ucichło, choć istnieje do dzisiaj.
Jeszcze innym przypadkiem jest zespół Living in a Box, który powstał w Londynie w 1985 roku. Formacja w 1987 roku wdarła się na listy przebojów hitem "Living in a Box" i płytą "Living in a Box". Singiel odniósł sukces na całym świecie. W Zjednoczonym Królestwie dotarł do 5. miejsca listy singli, w USA do top 20. Sama płyta już się tak dobrze nie sprzedawała i grupa po wydaniu drugiego albumu "Gatecrashing" w 1989 r. rozwiązała się.
Andrzej Korasiewicz
02.06.2020 r.