Kozyrska x Sieczak proszą o pozwolenie
"Pozwól mi” to ostatni singiel duetu Kozyrska x Sieczak przed premierą najnowszej płyty "Prosto w serce", która ukaże się 8 października. Album promują już znane single: „Tęsknię”, „Do mnie mów”, „Zaopiekuj”, „Ucieknijmy” oraz „Ostatni” – każdy z nich prezentował inną odsłonę romantycznego języka Kozyrska x Sieczak. Teraz dołącza do nich „Pozwól mi” – intymna kulminacja tej podróży.
Kozyrska x Sieczak tworzą muzykę, którą najłatwiej nazwać nostalgicznym popem splecionym z gitarową finezją i subtelnym rytmem współczesnej alternatywy. Duet powstał w 2018 roku w Gdańsku, a trzy lata później wydał debiutancki album „Nowe Niebo”.
Duet mówi o najnowszej piosence:
"Są piosenki, które brzmią jak wyznania szeptane tuż przed snem. Tak właśnie działa „Pozwól mi”. To utwór o odwadze i bliskości – o tym, by odłożyć na bok lęk i zaufać drugiemu człowiekowi. O tworzeniu przestrzeni, w której można być sobą bez masek i obaw."
"Dla mnie to piosenka przede wszystkim o odwadze bycia sobą, porzuceniu lęku i o stworzeniu bezpiecznej, czułej relacji opartej na szczerości. To wewnętrzna przemiana i nowa przestrzeń" – mówi Asia Kozyrska. „Pozwól mi” można czytać na wiele sposobów: jako osobistą opowieść o samotności i pragnieniu bliskości albo jako uniwersalny manifest miłości, szczerości i zaufania. To piosenka, która – zgodnie z tytułem albumu – trafia prosto w serce"
{youtube}https://youtu.be/zucXAWgEsbE{/youtube}
Dziękuję za wsparcie Alternativepop.pl w sierpniu: Piotrowi za pięć dużych kaw i jedną średnią, Arturowi za dwie duże kawy, Pepe Mode za dużą kawę, Annie za prawie dużą kawę oraz Mar Nag za małą kawę. Dziękuję za stały patronat nad stroną aktualnym wspierającym: Annie G., Pawłowi T., Marcinowi G., Peterowi V. Okazane wsparcie przyczynia się do pokrycia kosztów technicznych istnienia strony (opłata za hosting, domenę www, certyfikat SSL oraz koszty administracyjne).
Kawy i patronaty to również dodatkowa motywacja do prowadzenia strony. Bardzo dziękuję wszystkim za lajki, komentarze pod wpisami w mediach społecznościowych Alternativepop.pl oraz angażowanie się w rozmowy. Tradycyjnie dziękuję za przyjazną atmosferę, którą staramy się wspólnie tworzyć na fanpeju AP :).
Chcesz postawić kawę Alternativepop.pl? Możesz zrobić to tutaj: https://buycoffee.to/altenativepop Chcesz zostać patronem strony. Możesz to zrobić tutaj: https://patronite.pl/alternativepop
Przypominam też, że trwa głosowanie na 46. notowanie Listy przebojów Alternativepop.pl Głosujemy do piątku tutaj: https://www.facebook.com/groups/alternativepoplista Wyniki wcześniejszych notowań tutaj: https://alternativepop.pl/lista-przebojow-alternativepop Na Spotify można odsłuchać nowych propozycji do notowania.
TURAJ powraca z nowym albumem „Season of Loss”, na którym brzmienia synthpop i new romantic zyskują świeżą, pełną energii odsłonę, przywołując klimat złotej ery popu lat 80. „Pora straty” pojawia się w tekstach jako przypomnienie, że to, co tracimy, często staje się zalążkiem czegoś nowego i pięknego. To, co wydaje się końcem staje się początkiem. Za miks i mastering płyty odpowiada Wojciech Stecko (Mindheal), a za oprawę graficzną i zdjęcia Ela Szustakowska. Premiera albumu zaplanowana jest na 3 października 2025, a wrześniowe single „Box” i „Mr. BIG” zwiastują muzyczną podróż, jakiej w dorobku Turaja (God's Own Medicine, Hidden By Ivy) jeszcze nie było.
TURAJ „Season of Loss”
01. Mr. BIG02. Box03. Halo04. Season of Loss05. The Harbour of Dreams06. All My Friends Are Gone07. Neverland08. River Banks
Lunatic Soul, solowe wcielenie Mariusz Dudy, kompozytora, wokalisty i basisty znanego m.in. z Riverside, zapowiada nowy, podwójny album „The World Under Unsun”, który ukaże się 31 października nakładem Mystic Production. Właśnie ukazał się nowy singiel, „The Prophecy”, który zapowiada album. Kompozytorem i autorem tekstu „The Prophecy” jest Mariusz Duda, który zagrał na prawie wszystkich instrumentach. Gościnnie na perkusji wystąpił Wawrzyniec Dramowicz. Materiał został w większości zrealizowany w warszawskim studiu Serakos.
Mariusz Duda tak mówi o utworze „The Prophecy”:
„Jest to jeden z bardziej „rockowych” utworów na nadchodzącym albumie Lunatic Soul, bliższy temu, co zwykle proponowałem w Riverside. Jednocześnie jest to jeden z najbardziej melodyjnych utworów, w głównej mierze dzięki chwytliwemu refrenowi. Tekst porusza temat zyskiwania popularności artysty dopiero po śmierci. Prawdopodobnie wszyscy zetknęliśmy się z tym zjawiskiem: po śmierci artysty jego twórczość nagle zyskuje na popularności, pojawiają się nowi fani, a liczba odtworzeń i sprzedaż albumu rosną. Bohaterem utworu jest więc artysta, który właśnie dowiedział się, że upragnioną sławę osiągnie dopiero po swojej śmierci. Na szczęście sama kompozycja - mam nadzieję - nie jest zbyt pesymistyczna :)"
Lista utworów “The World Under Unsun”:
CD1 (44:48):
1. The World Under Unsun (06:58)2. Loop of Fate (06:19)3. Good Memories Don’t Want to Die (04:45)4. Monsters (04:27)5. The Prophecy (06:42)6. Mind Obscured, Heart Eclipsed (11:42)7. Torn in Two (03:55)
CD2 (44:58):
1. Hands Made of Lead (08:04)2. Ardour (04:26)3. Game Called Life (09:41)4. Confession (04:26)5. Parallels (03:17)6. Self in Distorted Glass (10:25)7. The New End (04:29)
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=fC5L-WBWaB0{/youtube}
W środę 1 października 2025 roku, w warszawskim klubie Progresja wystąpi w ramach trasy "Moonlight Shadow Tour" Maggie Reilly. Początek koncertu zaplanowany jest na ok. godz. 19:00. Dzień wcześniej Maggie Reilly zaśpiewa w Gdańsku. Bilet na występ Maggie Reilly można kupić m.in. na AleBilet.
Maggie Reilly to szkocka wokalistka, która zasłynęła dzięki współpracy z Mikiem Oldfieldem. Wystąpiła na pięciu jego albumach a jej wokal można usłyszeć między innymi w utworach: „Family Man”, „Moonlight Shadow”, „Foreign Affair” i „To France”.
Począki i sukces u boku Mike'a Oldfiedla
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=e80qhyovOnA{/youtube}
Maggie Reilly występowała w latach 70. XX wieku w popowo-soulowym zespole Cado Belle. Artystka poznała w Glasgow Stuarta MacKillopa, który zaprosił ją do swojej formacji Joe Cool. W październiku 1974 roku zespół połączył się z innym o nazwie Up , tworząc Cado Belle. Jesienią 1976 roku grupa wydała swój jedyny album pt. „Cado Belle ”. Rok później ukazała się też epka. Grupa grała koncerty w 1978 roku, ale w następnym roku, wobec braku zainteresowania i sukcesów, zespół został rozwiązany.
Mniej więcej w tym czasie wokalistka spotkała Mike’a Oldfielda, który zaproponował jej udział w tworzeniu płyty "QE2" (1980), a następnie trzech kolejnych – "Five Miles Out" (1982), "Crises" (1983) i "Discovery" (1984). W 1989 roku ponownie współpracowała z Oldfieldem przy płycie "Earth Moving". Dzięki tej współpracy artystka zaśpiewała takie hity jak: "Family Man" (z albumu "Five Miles Out"), "Moonlight Shadow", "Foreign Affair" (z albumu "Crises" ) i "To France" (z albumu "Discovery"). To zapewniło artystce rozpoznawalnośc na cały świecie.
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=WLMw9SPcFBI{/youtube}
Kariera solowa
W 1992 roku Maggie Reilly wydała debiutancki album solowy pt. "Echoes". Znalazł się na nim największy przebój solowy artystki „Everytime We Touch”, który był wysoko notowany w Niemczech (16. miejsce), Norwegii (1. miejsce) i Austrii (5. miejsce). W rodzimej Wielkiej Brytanii singiel dotarł jednak zaledwie do 99. miejsca listy najlepiej sprzedających się singli. Nagranie znalazło się za to na polskiej Liście Przebojów Programu Trzeciego, gdzie osiągnęło 12. pozycję. Mniejszy sukces odniosły dwa inne single pochodzące z debiutanckiej płyty. "Wait" został odnotowany na listach przebojów w Austrii (23. miejsce), Niemczech (54. miejsce) i Szwajcarii (28. miejsce). Trzeci singiel "Tears in the Rain" znalazł się już tylko na liście niemieckiej (56. miejsce).
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=hTyCLMA90xM{/youtube}
Jak się później okazało płyta "Echoes" i singiel "Everytime We Touch" to największe solowe sukcesy komercyjne Maggie Reilly. Kolejne płyty przeszły bez większego zainteresowania, choć artystka wydawała je z godną podziwu regularnością. Ukazały się m.in.: "Midnight Sun" (1993), "Elena" (1996), "Starcrossed" (2000), "Save It for a Rainy Day" (2002), "Rowan" (2006), "Heaven Sent" (2013), "Starfields" (2019), "Happy Christmas" (2022), "Elfinguard" (2024). Jedynie z drugiej płyty "Midnight Sun" dwa utwory - "Follow the Midnight Sun" i "Every Single Heartbeat" - zostały odnotowane na niemieckiej liście przebojów, odpowiednio na 56. i 57. miejscu.
Nic dziwnego, że z czasem Maggie Reilly zaczęła bardziej dyskontować swoją popularność, którą zdobyła śpiewając utwory na płytach Mike'a Oldfielda. W 1996 roku ukazał się album "All the Mixes", z którego wyłuskano utwór "To France (The Mixes)", który w takiej wersji dotarł do 17. miejsca austriackiej listy przebojów, 19. niemieckiej, 22. szwajcarskiej i 53. holenderskiej.
Obecnie artystka wyruszyła w trasę koncertową "Moonlight Shadow Tour", podczas której eksponuje dawne hity zaśpiewane dla Mike'a Oldfielda. Dzięki temu będziemy mogli posłuchać ich na żywo w Warszawie.
Kupuj i sprzedawaj bilety na koncerty w bezpieczny sposób
Wejściówki m.in. na koncert Maggie Reilly na AleBilet. Jest to serwis umożliwiający bezpieczny zakup wejściówek z drugiej ręki. Unikalną cechą platformy jest to, że sprzedający sami ustalają ceny biletów, które chcą sprzedać. Umożliwia to trafienie na atrakcyjne oferty – szczególnie bliżej terminu poszczególnych wydarzeń. A czasami możena kupić bilety na wydarzenia, które już zostały wyprzedane.
Artykuł powstał we współpracy z AleBilet
"Who Is the Sky?" to pierwszy nowy album Davida Byrne’a od czasu nagradzanego i powszechnie cenionego "American Utopia" z 2018 roku. Płyta ukaże się 5 września nakładem wytwórni Matador Records. Producentem krążka jest laureat Grammy, Kid Harpoon (współpracujący m.in. z Harrym Stylesem i Miley Cyrus), a aranżacją dwunastu utworów zajęli się muzycy nowojorskiego zespołu kameralnego Ghost Train Orchestra. Wśród muzycznych gości – zarówno starych, jak i nowych – znaleźli się m.in. St. Vincent, Hayley Williams z Paramore, perkusista The Smile Tom Skinner oraz brazylijski perkusista Mauro Refosco, znany z American Utopia. Album promuje chwytliwy singiel „Everybody Laughs”, do którego powstał również oficjalny teledysk w reżyserii artysty multimedialnego Gabriela Barcii-Colombo.
David Byrne opowiada o powstaniu nowego materiału:
„Mój znajomy powiedział mi: David, często używasz słowa ‘wszyscy’. Rzeczywiście tak robię, żeby nadać życiu w Nowym Jorku pewien antropologiczny wymiar. Wszyscy żyją, umierają, śmieją się, płaczą, śpią i gapią się w sufit, próbują zrozumieć innych, doświadczyć ich emocji – choć nie wszyscy to robią. Ja próbowałem. Chciałem śpiewać o sprawach, które mogą się wydawać przygnębiające, ale w taki sposób, by równoważyć je pozytywną energią – rytmem, melodią. Muzyka potrafi nieść sprzeczności jednocześnie. Przekonałem się o tym, śpiewając z Robyn na początku tego roku. Jej piosenki bywają smutne, ale muzyka jest radosna”.
„Zajęło mi chwilę, by zrozumieć, że tak – te piosenki są bardzo osobiste, ale mają też wyjątkowy punkt widzenia Davida na świat – dodaje Kid Harpoon, czyli Tom Hull. „Chodzenie po Nowym Jorku i słuchanie dema „Everybody Laughs” było czystą radością. Sprawiało, że czułem: wszyscy jesteśmy tacy sami – śmiejemy się, płaczemy i śpiewamy. To, co rezonuje z wieloma słuchaczami, to poczucie humoru Davida. Rozumie absurd tego wszystkiego, a jego osobiste obserwacje są jednocześnie jego spojrzeniem na świat”.
W 2023 roku, gdy projekt "American Utopia" dobiegł końca – po transformacji z albumu w trasę koncertową, broadwayowski spektakl i film HBO w reżyserii Spike’a Lee – Byrne zaczął spisywać pomysły: rytmy, akordy, melodie. „Przez te trudne trzy lata dużo gotowałem (głównie kuchnię meksykańską i indyjską) i dużo rysowałem – wspomina. „Zacząłem też zbierać muzyczne szkice i teksty. Zauważyłem, że łatwiej zacząć, jeśli ma się coś w zanadrzu – i tak właśnie było. Powstały proste piosenki, w których grałem na gitarze akustycznej i śpiewałem do zapętlonych rytmów”.
A kiedy świat – i broadwayowska wersja "American Utopia" – zatrzymały się, Byrne, jak wielu innych, zadał sobie pytania: Czy to, co robię, ma dla mnie sens? Dlaczego piszę piosenki? Czy to w ogóle ma znaczenie?
Na "Who Is the Sky?" artysta próbuje odpowiedzieć na te pytania. Rozwija optymistyczne wątki znane z "American Utopia" – zarówno z albumu, jak i z jego nagrodzonej Grammy teatralnej adaptacji – podejmując temat więzi międzyludzkich i społecznej jedności w chaotycznym świecie. "Who Is the Sky?" to album filmowy, pełen humoru i radości, ale niosący też lekcje: o tym, że miłość bywa niewytłumaczalna, że oświecenie dla każdego oznacza coś innego i że warto dbać o siebie – bez względu na to, co aktualnie się czuje. Co najważniejsze, piosenki ukazują talent Byrne’a do balansowania na granicy awangardy i przystępnego popu.
Inspiracją do zaproszenia Ghost Train Orchestra do pracy nad płytą była płyta zespołu z 2023 roku – hołd dla niewidomego nowojorskiego kompozytora i ulicznego poety Moondoga. Jeszcze w tym samym roku Byrne pojawił się z nimi na scenie podczas koncertu w Brooklynie. Zaintrygowany piętnastoosobowym składem – obejmującym perkusję, gitary, bas, instrumenty smyczkowe oraz dęte drewniane i blaszane – pomyślał: a co, jeśli właśnie tak mogłyby brzmieć moje nowe piosenki? Zapytał więc, czy chcieliby zostać jego zespołem nagraniowym – i szybko się zgodzili.
„David wysłał mi kilka demówek i poprosił nas o stworzenie orkiestrowych pomysłów – mówi Brian Carpenter, lider Ghost Train Orchestra. „Curtis Hasselbring i ja szybko opracowaliśmy kilka pierwszych aranżacji, w tym „My Apartment Is My Friend”, którą ćwiczyliśmy w naszej niewielkiej sali prób w Chinatown. Słyszeć, jak David śpiewa z nami tę piosenkę po raz pierwszy – to było niesamowite”.
Byrne wspomina też moment zaproszenia Kid Harpoona: „Wiedziałem, że wszystko może się skomplikować, i chciałem mieć pewność, że nagrania zabrzmią możliwie najlepiej. Dodatkowa para uszu to cenna pomoc. Znałem kilku artystów, którzy z nim pracowali, a ich nagrania brzmiały znakomicie. Podejrzewałem, że intymne aranżacje orkiestrowe wydobędą emocje, które wyczuwam w tych piosenkach” – dodaje Byrne. „To coś, czego ludzie nie zawsze słyszą w mojej muzyce, ale tym razem byłem pewien, że one tam są. Jednocześnie postrzegam siebie jako kogoś, kto chce być przystępny. Liczyłem, że Kid Harpoon mi w tym pomoże – i że będzie zaufanym uchem, bo działo się dużo. Ludzie myślą o producentach głównie jako o tych, którzy dbają o brzmienie – a on to robił, ale także doskonale rozumiał, jak ważne jest opowiadanie historii.
„W moim wieku – przynajmniej dla mnie – pojawia się postawa: „nie przejmuj się, co ludzie pomyślą” – mówi Byrne. „Mogę wyjść poza swoją strefę komfortu, wiedząc, kim jestem i co robię. Każdy nowy zestaw piosenek – a nawet każda piosenka – to nowa przygoda. Zawsze jest to pytanie: „jak to zrobić?”. Przekonałem się, że nie każda współpraca się udaje, ale gdy się udaje, to dlatego, że potrafię jasno przekazać, czego chcę. Mam nadzieję, że inni to rozumieją – i że dzięki temu jesteśmy razem w tym samym nieznanym miejscu”.
Drugi singiel - „She Explains Things to Me", porusza jedne z głębszych tematów obecnych na "Who Is the Sky?", czerpiąc inspirację m.in. z książki Rebekki Solnit „Men Explain Things to Me”. Poprzez pełen zaciekawienia wewnętrzny monolog narratora Byrne zastanawia się tu nad tym, w jaki sposób mężczyźni lekceważą pomysły i punkt widzenia kobiet.
„Wielokrotnie zdumiewało mnie, jak moja przyjaciółka potrafi wychwycić, co dzieje się między postaciami w filmie, na długo zanim ja to zauważę” – przyznaje Byrne. „Czasem rozumiem poezję, ale bywa, że potrzebuję pomocy. Choć inspiracją była książka Solnit Men Explain Things to Me, jest tu zasadnicza różnica – mansplaining (czyli sytuacja, gdy facet coś tłumaczy kobiecie z góry, chociaż nikt go o to nie prosił) zazwyczaj jest narzucany. A w tym przypadku to ja sam proszę o wyjaśnienie.”
Płyta będzie dostępna wersjach: CD, LP, LP (Limited Edition Lemon Yellow Vinyl), LP (Limited Edition Apple Green Vinyl)CD, LP, LP (Limited Edition Lemon Yellow Vinyl), LP (Limited Edition Apple Green Vinyl, które dostępne są już w przedsprzedaży!
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=YM-BTJKIz0Q{/youtube}
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=6jTextlb5ys{/youtube}
"Niebieskie" to pierwszy utwór z debiutanckiej długogrającej płyty formacji Suma Pragnień, nad którą grupa obecnie pracuje. Zebrany materiał ma być wydany w 2026 roku. Utwory oparte są na autorskich tekstach i muzyce.
Jak twierdzi Suma Pragnień: "- Utwór "Niebieskie" jest dość melancholijny - sam do nas "taki" przyszedł i nie zmienialiśmy go na siłę. Staramy się w swojej twórczości nie ograniczać i mamy ogromny szacunek do tego co przychodzi w danej chwili, dlatego jest tak różnorodnie podczas koncertów:) Materiał na płytę dobraliśmy tak, żeby każdy znalazł coś dla siebie."
Suma Pragnień to duet tworzący autorskie piosenki na styku akustycznego folku i muzyki alternatywnej. Tworzą go Ewelina Pisarska (teksty, wokal) oraz Mirosław Mazur (muzyka, teksty, gitara akustyczna). Zespół istnieje od czerwca 2022 roku i ma na koncie nagrody na festiwalach, m.in. Bakcynalia, Przy Kominku, KOPORA, Bazuna, Ekofestiwal Józefów, Drogowskazy i Ogólnopolska Giełda Piosenki w Szklarskiej Porębie. Obecnie zespół pracuje nad nowymi utworami, które trafią na debiutancki album długogrający.
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=TIuXWQ-lZQM{/youtube}
Dziękuję za wsparcie Alternativepop.pl w lipcu: Piotrowi za cztery duże kawy, Andrzejowi G. za podwójną dużą kawę i Annie za dużą kawę. Dziękuję za stały patronat nad stroną aktualnym wspierającym: Annie G., Pawłowi T., Marcinowi G., Peterowi V. Wsparcie przyczynia się do pokrycia kosztów technicznych istnienia strony (opłata za hosting, domenę www, certyfikat SSL oraz koszty administracyjne).
Wsparcie jest jednak przede wszystkim dodatkową motywacją do prowadzenia strony. Bardzo dziękuję wszystkim za lajki, komentarze pod wpisami w mediach społecznościowych Alternativepop.pl oraz angażowanie się w rozmowy. Tradycyjnie dziękuję za przyjazną atmosferę, którą staramy się wspólnie tworzyć na fanpeju AP :).
Chcesz postawić kawę Alternativepop.pl? Możesz zrobić to tutaj: https://buycoffee.to/altenativepop Chcesz zostać patronem strony. Możesz to zrobić tutaj: https://patronite.pl/alternativepop
Przypominam też, że trwa głosowanie na 42. notowanie Listy przebojów Alternativepop.pl Głosujemy do piątku tutaj: https://www.facebook.com/groups/alternativepoplista Wyniki wcześniejszych notowań tutaj: https://alternativepop.pl/lista-przebojow-alternativepop Na Spotify można odsłuchać nowych propozycji do notowania.
"Nie widzieć Was" to najnowszy singiel zespołu Linia 16 ze Zgierza. Utwór to emocjonalny manifest osadzenia między codziennym szumem oczekiwań a wewnętrzną potrzebą odcięcia się od świata, który mówi zbyt wiele, zbyt głośno i zbyt często. Tekst pełen jest ironii, sarkazmu, ale i intymnej szczerości – oscylując pomiędzy bezsilnością a chęcią buntu.
Muzycznie „Nie widzieć Was” to połączenie melancholii i zadziorności. Zespół balansuje między alternatywnym rockiem a subtelną elektroniką, z charakterystycznymi dla siebie chwytliwymi motywami gitar, przestrzenną sekcją rytmiczną i wokalem, który momentami jest mocno stonowany, a momentami wybucha emocją. Brzmienie przywołuje skojarzenia z twórczością takich artystów jak Radiohead, Myslovitz, czy Muchy, ale z wyraźnym, lokalnym sznytem.
Linia 16 to powstały w Zgierzu zespół, działający od 2022 roku. Grupa łączy miejską poetykę z surowym brzmieniem gitar i emocjonalnymi tekstami. Ich twórczość to dźwiękowy reportaż z życia między blokiem, tramwajowym wagonem, a światem przepełnionym bodźcami.
Po debiutanckim albumie "Komunikacja zastępcza" zespół zyskał uznanie na lokalnej scenie, a „Nie widzieć Was” to zapowiedź nowego etapu w ich muzycznej podróży – dojrzalszego, ale wciąż bezkompromisowego.
{youtube}https://youtu.be/o7eWvqMRs1Y?si=jcL4BEQsoUm1MgYY{/youtube}
„Nasze stany lękowe to stany zjednoczone” – śpiewa Karol Ossoliński w nowym, poruszającym singlu, który łączy emocjonalny synth-pop z pulsującym disco i nostalgicznym powrotem do lat 90. „Stany Zjednoczone” to nie tylko historia miłości, która przetrwa niepokój – to także muzyczna podróż do czasów beztroski, automatów do gier i pierwszych letnich zauroczeń. Na tle miękkich syntezatorów, tanecznego bitu i oszczędnej produkcji rozbrzmiewa wokal pełen czułości i niepokoju. To utwór, który łączy światło i cień, kontrasty i jedność.
Tekst, zbudowany na opozycjach („jak ogień i lód / jak jawa i sen”), prowadzi do refrenu – wyznania o miłości, która staje się schronieniem.Klimat retro nie kończy się na dźwiękach. Teledysk do utworu, stylizowany na lata 90., przedstawia Karola i jego partnerkę jako młodą parę ślubną, przeżywającą słodką ucieczkę od codzienności – w salonach gier, w parku rozrywki, na tle rozrywkowego stylu życia i amerykańskich kadrów. Jak twierdzi artysta: "To świat wyjęty z seriali – „Beverly Hills 90210”, „Przyjaciele”, „Saved by the Bell”."
– „Ta piosenka to afirmacja bliskości. Nawet kiedy się boimy, możemy się zjednoczyć. Chciałem połączyć emocjonalną prawdę z lekkością, którą pamiętam z dzieciństwa – kiedy muzyka była kolorowa, taneczna i dawała poczucie wolności” – mówi Karol.
KAROL OSSOLIŃSKI - muzyczny skład realizujący nagranie „Stany Zjednoczone”:Karol Ossoliński - wokal, instrumenty klawiszowePiotr Wykurz - produkcja i aranżacja podkładu perkusyjnegoMarek Dziedzic - miks i mastering
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=oI1g0nNTfVI{/youtube}