Arcadia - So Red the Rose
1985/2010 Parlophone/EMI
CD 1
1. Election Day (5:30)
2. Keep Me in the Dark (4:32)
3. Goodbye Is Forever (3:49)
4. The Flame (4:24)
5. Missing (3:40)
6. Rose Arcana (0:51)
7. The Promise (7:30)
8. El Diablo (6:05)
9. Lady Ice (7:32)
Bonus tracks:
10. Say The Word (Theme from Playing For Keeps) - 7" Edit (4:29)
11. She's Moody And Grey, She's Mean And She's Restless (4:28)
12. Election Day - Single Version (4:30)
13. Goodbye Is Forever - Single Remix (4:16)
14. The Promise - 7" Mix (4:45)
15. The Flame - 7" Remix (4:05)
16. Say The Word - (Theme from Playing For Keeps) - Soundtrack Version (5:06)
CD 2
1. Election Day - Consensus Mix (8:39)
2. Goodbye Is Forever - 12" Extended Vocal Mix (6:37)
3. The Promise - Extended Version (5:35)
4. Rose Arcana - Extended (5:37)
5. The Flame - Extended Remix (7:20)
6. Say The Word (Theme from Playing For Keeps) - Extended Vocal Remix (6:30)
7. Election Day - Cryptic Cut (9:06)
8. The Promise - 12" Mix (7:02)
9. Goodbye Is Forever - Dub Mix (5:13)
10. Say The Word (Theme from Playing For Keeps) - Extended Instrumental Remix (5:46)
11. Election Day - Early Rough Mix (8:41)
12. Flame Game - Yo Homeboy Mix (2:05)
DVD
1. Filming "Election Day" - Paris, France, September 1985
2. Election Day (7:47)
3. Filming "The Promise" - Cote D'Azur, France, December 1985
4. The Promise (4:46)
5. Filming "Goodbye Is Forever" - London, UK, January 1986
6. Goodbye Is Forever (4:11)
7. Filming "The Flame" - London, UK, April 1986
8. The Flame (4:00)
9. Filming "Missing" - London, UK, December 1986
10. Missing (3:40)
W 1985 roku zespół Duran Duran w praktyce zawiesił dzaiałalność. Muzycy Durans najwyraźniej byli sobą znużeni i postanowili spróbować sił w innych projektach. John Taylor i Andy Taylor wzięli udział w nagraniach Power Station, grupie utworzonej przez nich wraz z Robertem Palmerem i Tony Thompsonen (byłym perkusistą Chic). Pozostali muzycy Durans - Simon LeBon, Nick Rhodes i Roger Taylor - powołali do życia formację Arcadia. Wydana w tym samym roku płyta "So Red The Rose" pokryła się w USA platyną a muzycy do współpracy zaprosili m.in. Grace Jones, Stinga oraz gitarzystę Pink Floyd Davida Gilmoura. To najlepiej świadczy o ówczesnym statusie Duran Duran.
"So Red the Rose" ma brzmienie bardzo zbliżone do klasycznego Duran Duran, choć jest bardziej subtelne i wysmakowane, przesuwając tym samym muzyków Durans z kręgu prostegu synth-popu w stronę inteligentnego 80's pop. Płyta rozpoczyna się od singlowego "Election Day", który mimo że nie stał się wielkim przebojem, urzeka swoją motoryką i transowością. Po bardzo udanym wstępie mamy dosyć przeciętny "Keep Me in the Dark", który stylistycznie lokuje się między noworomantycznym Duran Duran a twórczością po "Notorious". Kolejnym jest bardzo zgrabny "Goodbye Is Forever", który brzmi jak klasyczny numer Duran Duran. "The Flame" to już czasy "Notorious". Klimatyczny, balladowy "Missing" wprowadza nas w drugą częśc albumu. Po krótkiej przejściówce "Rose Arcana" słyszymy "The Promise" z udziałem Stinga oraz dwa wieńczące dzieło nagrania "El Diablo" i "Lady Ice". Już "The Promise" udowadnia, że Arcadia to dojrzalsza wersja Duran Duran. Piękny refren z wokalizą Stinga w tle buduje niepowtarzalny klimat. Mimo użycia instrumentów dętych i zastosowania innych rozwiązań charakterystycznych dla grup popowych wyraźnie słychać i czuć w Arcadii korzenie noworomantyczne. Prawdziwymi majstersztykami są natomiast wspomniane "El Diablo" i "Lady Ice". Oba utrzymane w spokojnym tempie mają w sobie transowość i klimat noworomantycznej ballady przywołując na myśl najlepsze momenty Duran Duran - "The Chauffeur", "Save a Prayer". Wokal Simona LeBona daje poczucie, że Arcadia to właściwie inna nazwa dla Duran Duran. Bo faktycznie tak jest. Płyta Arcadii ma więcej wspólnego z klasycznym Duran Duran, niż niektóre płyty wydane pod tym szyldem po 1986 roku.
'So Red the Rose" to z jednej strony płyta przejściowa między klasycznym syntezatorowym okresem twórczości Duran Duran a tym co nastąpiło po wydaniu w 1986 roku płyty "Notorious". Z drugiej strony jest to opus magnum klasycznego Duran Duran, mimo że w składzie brakuje dwóch Taylorów a płyta ukazała się pod nazwą Arcadia. Choć są tutaj nagrania słabsze, to wszystko rekompensuje genialna końcówka. Jako całośc album zasługuje na wysoką ocenę i można go nazwać bez przesady jednym z majstersztyków popu lat 80.
Rok 2010 przyniósł kolekcjonerską reedycję albumu. Płyta podstawowa została wzbogacona o utwór "Say The Word", który ukazał się na singlu w 1986 r. a oryginalnie pochodził z filmu "Playing for Keeps". To był ostatni akt twórczy Arcadii. Po tym nagraniu muzycy postanowili przegrupować się i również w okrojonym składzie, ale innym niż Arcadia, działać jako Duran Duran, czego efektem było wydanie płyty "Notorious". Oprócz "Say The Word" pierwszy dysk omawianej reedycji wzbogacony jest jeszcze singlową wersją "Election Day" oraz innymi nagraniami z drugich stron singlii i maksisingli. Edycja zawiera również drugi dysk CD z kolejnymi dwunastoma wersjami singlowymi i wydłużonymi nagrań z "So Red the Rose". Jest też dysk DVD, na którym znalazło się pięć klipów oraz pięć filmików o tym jak powstawały. Warto zaznaczyć, że klipy to osobne dziełka sztuki pop. Do reżyserowania wideo do numeru "Missing" zaproszono fotografa Deana Chamberlaina, który zasłynął jako twórca efektów specjalnych z użyciem wydłużonego czasu ekspozycji. W 1988 roku muzycy Duran Duran zaprosili go ponownie do współpracy przy realizacji teledysku do "All She Wants Is", który potem zdobył nagrodę MTV w kategorii “najbardziej innowacyjne wideo”. Dla fanów Duran Duran oraz innych miłośników brzmień 80's "So Red the Rose" to pozycja obowiązkowa. [9/10]
Andrzej Korasiewicz
03.10.2012