Stewart Copeland - Rumble Fish (Original Motion Picture Soundtrack)
1983 A&M

1. Don't Box Me In 4:41
2. Tulsa Tango    3:42
3. Our Mother Is Alive    4:20
4. Part At Someone Else's Place    2:26
5. Biff Gets Stomped By Rusty James    2:27
6. Brothers On Wheels    4:21
7. West Tulsa Story    4:02
8. Tulsa Rags    1:42
9. Father On The Stairs    3:02
10. Hostile Bridge To Benny's    1:57
11. Your Mother Is Not Crazy    2:51
12. Personal Midget/Cain's Ballroom    6:00
13. Motorboy's Fate    2:0

Stewart Copeland, czyli pan perkusista z The Police, wydał w 1983 roku płytę solową, która jest soundtrackiem do filmu "Rumble Fish". Film chyba widziałem, ale nie jestem pewien, około trzydzieści lat temu, więc nawet jeśli widziałem, to niewiele z niego pamiętam. Ciekawa jest jednak muzyka stworzona do obrazu, autorstwa Copelanda.

Od początku słychać, że komponuje i gra tutaj pałker The Police. Brzmienie jego charakterystycznej perkusji jest jedną z wiodących cech muzyki na "Ramble Fish". Płyta zaczyna się jednak od jedynego w zestawie nagrania wokalnego. Rolę wokalisty pełni Stan Ridgway, znany przede wszystkim z przeboju "Camouflage" (1986) a także nowofalowej grupy Wall of Voodoo. 

Pozostała muzyka na płycie to już twórczość instrumentalna. Ponieważ jednak odpowiada za nią perkusista, często na czoło wysuwa się  rytm. Album przeznaczony jest więc dla tych, którzy szukają muzyki rytmicznej, opartej o zmienne tempa perkusji. Taką można znaleźć np. w utworach: "Tulsa Tango" czy "Part At Someone Else's Place". Nie jest to jednak jedyna cecha muzyki Copelanda. Kompozytor wykonuje ją w większości samodzielnie i nie ogranicza się tylko do perkusji. Pogrywa również na innych instrumentach - m.in. syntezatorze, basie i gitarze. 

Z wyjątkiem pierwszego, "normalnego" utworu w formie piosenkowej, pozostałe nagrania mają często charakter mocno "soundtrackowy", szczególnie, gdy słychać dźwięki jakby ze ścieżki filmowej, jak np. w utworze "Our Mother Is Alive". Instrumentacja nagrań jest dosyć bogata i różnorodna. Na płycie odzywają się również symczki. Soundtrack do "Rumble Fish" często nabiera cech nieco jazzująco-eksperymentalnych, jak np. w utworach: "Biff Gets Stomped By Rusty James" czy "Brothers On Wheels". W tym ostatnim znowu słychać jednak charakterystyczne "policjantowe" uderzenia w bębny.

I tak muzyka na "Rumble Fish (Original Motion Picture Soundtrack)" przeplata się już do końca. "West Tulsa Story" to nieco progresywno-eksperymentalne nagranie o zmiennym tempie, "Father On The Stairs" to typowa muzyka ilustracyjna. W "Hostile Bridge To Benny's" znowu jest sporo bębnienia, ale przez chwilę utwór rozwija się w kierunku niemal westernowego reagge, by skończyć "policjantowym" uderzeniem w bęben. W "Personal Midget/Cain's Ballroom" pobrzmiewa duch The Police a "Motorboy's Fate" to znowu kompozycja typowo ilustracyjna, filmowa.

Całości słucha się bardzo przyjemnie i sympatycznie. Płyta może spodobać się tym, którzy: lubią The Police; chcą posłuchać jednego utworu śpiewanego przez Stana Ridgewaya; są otwarci na muzykę jazzującą; lubią klasyczny rock. [7/10]

Andrzej Korasiewicz
28.03.2023 r.