New Order - Get Ready
2001 WEA
1. Crystal 6:51
2. 60 Miles An Hour 4:34
3. Turn My Way 5:05
4. Vicious Streak 5:40
5. Primitive Notion 5:43
6. Slow Jam 4:53
7. Rock The Shack 4:12
8. Someone Like You 5:42
9. Close Range 4:13
10. Run Wild 3:57
Każdy kto zetknął się z twórczością manchesterskiego zespołu powstałego na gruzach Joy Division wie jak bardzo New Order potrafi zaskoczyć. Począwszy od mrocznego "Movement", nagranego tuż po samobójczej śmierci Iana Curtisa, będącego właściwie kontynuacją tematów "Radosnej Dywizji", przez elektroniczne eksperymenty, w tym słynne hity "Blue Monday", "Touched By The Hand Of God", "True Faith", czy "The Perfect Kiss", aż do gitarowych piosenek zawadzających o pop. Nie wszystkie albumy oraz utwory były przebojowe - oprócz prawdziwych perełek trafiały się także kompletne niewypały...
"Get Ready" nagrany został po długim okresie bezczynności. Być może Bernard Sumner postanowił reaktywować zespół, patrząc zazdrosnym okiem na dokonania Petera Hooka i Dave'a Pottsa w ramach projektu Monaco, który zbierał bardzo dobre recenzje? Cokolwiek jednak zadecydowało o powrocie New Order w wielkim stylu, do dziś pozostaje tajemnicą. Pewne jest tylko, że siódmy longplay zespołu znów wyniósł go na szczyt sławy.
Zwiastunem albumu były single: "Crystal" oraz "60 Miles An Hour", a także równie często obecny w radio "Rock The Shack". Piosenki niewątpliwie przebojowe, które sprawiły, że grupa zyskała sobie grono nowych wielbicieli - nierzadko wśród ludzi, którzy przyszli na świat wiele lat po powstaniu New Order. Pewnym zaskoczeniem był fakt, iż zespół opuściła Gillian Gilbert - życiowa towarzyszka perkusisty Stevena Morrisa oraz klawiszowiec. Oficjalnym powodem były problemy zdrowotne, co jest prawdopodobne, zważywszy na wiek muzyków, którzy nie mają już dwudziestu lat, jak w początkach kariery... Kontynuacja działalności w formie trio, wyszła jednak Bernardowi Sumnerowi i jego kolegom na dobre...
"Get Ready" to drugi w karierze New Order - po Movement (1981) - album typowo gitarowy. Piosenki na płycie łączą w sobie chwytliwe melodie oraz specyficzny klimat, tak charakterystyczny dla grupy. Zespół powrócił niejako do swych korzeni, sięgających jeszcze końca lat 70. Tym niemniej wiele elementów na płycie jednoznacznie potwierdza fakt, że nie mamy do czynienia z Joy Division, które jest rozdziałem zamkniętym.
Największe przeboje "Get Ready" to wymienione już "Crystal", "60 Miles An Hour" oraz "Rock The Shack", chociaż nie można przechodzić obojętnie obok takiego np. "Turn My Way" z wokalem Billy'ego Corgana ze Smashing Pumpkins lub "Primitive Notion". Tak charakterystyczne linie basu Petera Hooka, zacinająca gitara Bernarda Sumnera oraz statyczna gra Steve'a Morrisa na perkusji, nie dadzą się pomylić z żadnym innym wykonawcą. Wprawdzie na albumie dominują maniery, do których zdążyli już przyzwyczaić słuchaczy artyści - jednak dla młodszych fanów grupy lub dla osób po raz pierwszy stykają się z New Order - jest to nowość. Pojawienie się na antenie radia piosenek z "Get Ready" można nazwać istotną alternatywą dla emitowanej na ogół bezpłciowej brei i nudnego hip hopu.
Adam Pawłowski
05.12.2004 r.