Noise Gate Production - Saligia
2022 Noise Gate Production
1. Superbia 04:21
2. Avaritia 04:25
3. Luxuria 04:57
4. Invidia 04:50
5. Gula 03:23
6. Ira 03:51
7. Acedia 04:58
8. Confessio (Bonus Track) 03:55
9. Absolutio (Bonus Track) 04:58
Noise Gate Production to polski projekt wywodzący się ze sceny depeszowo-synthpopowej, działający wcześniej pod nazwą Cabaret, a obecnie tworzący elektroniczną muzykę z pogranicza electro i dark wave. W październiku 2022 roku ukazała się pod tym szyldem płyta "Saligia", której twórcą w pojedynkę był Jarosław Pawlik, odpowiedzialny za całość muzyki i produkcji.
"Saligia" to oryginalny pomysł odwołujący się tematycznie do... Siedmiu Grzechów Głównych, na co wskazuje już sam tytuł. Na płycie otrzymujemy, jako podstawowy jej trzon, siedem utworów, w głównej mierze instrumentalnych, które są ilustracją kolejnych grzechów. Tytuły są po łacinie, co potęguje nieco tajemniczy klimat, który rozpościera się nad wydawnictwem. Muzycznie zaczyna się od spokojnego, ale mrocznego utworu "Superbia" ("Pycha). Przez kolejne pół godziny dochodzimy aż do siódmego numeru i jednocześnie grzechu głównego "Acedia". Słowo acedia utożsamiamy dzisiaj z rodzajem melancholii, depresji duchowej. Jednak w tym kontekście chodzi o grzech lenistwa. Jako bonusowe na wydawnictwie znalazły się jeszcze utwory: "Confessio" ("Spowiedź") i "Absolutio" ("Rozgrzeszenie"). Oprócz muzycznej ilustracji grzechów, otrzymujemy również wskazówkę jaka jest dalsza droga postępowania, gdy chcemy znaleźć ich odkupienie. Czy muzyka Noise Gate Production przekonuje do takich działań? Na pewno wprowadza nas w mroczne arkana codzienności, ale nie narzuca żadnej konkretnej interpretacji. Jedni mogą potraktować ten przekaz dosłownie, dla innych to po prostu odwołanie do klimatu czasów, gdy życie większości ludzi toczyło się w rytmie zasad określonych biblijnymi przykazaniami. Tak na pewno było w średniowieczu i właśnie ducha tej epoki przywołuje muzyka Noise Gate Production, mimo że mamy do czynienia z produkcją całkowicie cyfrową i elektroniczną. Jeśli można porównywać do czegoś album "Saligia", to jest skrzyżowaniem klasycznej elektroniki Jean Michel Jarre'a, ale patrzącej w nowoczesność, jak na albumach "Electronica 1: The Time Machine" (2015) i "Electronica 2: The Heart of Noise" (2016) oraz mrocznej elektroniki spod znaku Dioramy czy Diary of Dreams. Na "Saligii" słychać też dalekie echa projektów typu ERA czy Enigma. Muzyki słucha się naprawdę dobrze i można ją polecić fanom mrocznej elektroniki, szczególnie tej instrumentalnej. [7/10]
Andrzej Korasiewicz
04.10.2023 r.